The culture of writing

Afgelopen week werd bekend dat de verkoop van tijdschriften voor de iPad sterk is gedaald. Bekende tijdschriften als Vanity Fair en Men’s Health hebben te maken met een sterke daling van het aantal verkochte nummers, tot meer dan 40% in het geval van Glamour. Zelfs de grote voorloper op dit gebied, Wired Magazine, zakte van een gemiddelde van 31.000 naar ongeveer 22.000 per maand.

En dat terwijl de iPad gezien werd als de grote redder van de kranten- en tijdschriftenindustrie. Op The Next Web stelt Alex Wilhelm dat dit nog steeds mogelijk is, maar dat er eerst een aantal dingen moeten veranderen:

1. 1. de prijs moet substantieel lager zijn dan de gedrukte variant. De meeste lezers begrijpen best hoe het zit met de prijsstructuur van digitale producten en ze willen best betalen, maar alleen als ze voor digitaal een flinke korting krijgen.
2. 2. De distributie van digitale tijdschriften is nog steeds een hoop gedoe. Als je voor al je favoriete tijdschriften een App moet bijhouden, die allemaal net even een andere manier van abonneren hebben, dan ben je daar veel tijd aan kwijt en is het niet echt overzichtelijk. Bovendien gaat het vaak mis. Dit betekent dat – met een prachtige Amerikaanse term die hiervoor gebruikt wordt – de “hassle factor” te hoog is geworden.

Wilhelms kritiek kun je naadloos op de wereld van het e-boek leggen: prijs en distributie zijn de grootste breekpunten voor de verdere opmars van het e-boek. Waarbij je voor de situatie in Nederland aan zou kunnen toevoegen: beschikbaarheid van titels, wat voor zowel het e-boek als het e-magazine en de e-paper nog erg, erg mager is.

Apple heeft het in elk geval begrepen. Het bedrijf werkt aan een dienst genaamd iNewsstand, wat een iBookstore voor tijdschriften en kranten zou moeten worden. Onlangs meldde Bloomberg al dat Apple in overleg was met uitgevers.

De reden voor de daling van verkochte digitale tijdschriften is niet moeilijk te vinden: de hype is voorbij. En nu de hype voorbij is willen mensen niet langer $4,99 betalen voor een digitale versie van Vanity Fair, terwijl de papieren versie voor abonnees voor $1 wordt aangeboden en mensen die al geabonneerd zijn op het blad geen extra korting krijgen op de digitale versie van een blad waar ze al voor betaald hebben.

Iedereen die zijn lezers met zo weinig respect behandelt, moet niet vreemd opkijken als ze hard weglopen.

We hebben de neiging om Amazon af te rekenen als een Grote Boze Ondernemer, maar je kan niet voorbijgaan aan het feit dat ze met de Kindle, met Whispernet, Read Anywhere en de Kindle Store, gecombineerd met de $9,90 voor een e-boek, de Amerikaanse e-boekenmarkt in een klap heeft opengebroken en zowel prijs- als distributieprobleem heeft opgelost.

Nu is de tijd aangebroken om het enthousiasme van vlak na de introductie van de iPad vast te houden en nieuwe manieren vinden om content te verkopen. iNewsstand zou een goede manier zijn, maar er zijn natuurlijk meerdere vormen denkbaar. Het belangrijkste is dat er een manier gevonden wordt om de lezers van dienst te zijn en om de trouwe lezers te belonen.

Inhoudelijk zijn veel van de iPadtijdschriften bovendien slappe kopieën van de papieren versie – een teleurgestelde gebruiker meldde op iTunes over Wired: this is not Wired, it’s tired. Uitgevers moeten de krachten van het medium leren gebruiken en iets maken wat past bij de gebruikers van een tablet.

Flipboard is een model dat heel goed bij de iPad past en wel eens een van de succesmodellen kan worden voor de kranten- en tijdschriftdistributie. Ikzelf lees bijvoorbeeld bladen als Wired en F@st Company alleen nog maar via Flipboard. In Nederland is eLinea, dat losjes op Flipboard is gebaseerd, een initiatief dat ik met interesse volg.

Dit vereist van de uitgevers wel een hele andere benadering van hun content dan ze tot nu toe gewend zijn: in plaats van een tijdschrift zien als een geheel, wordt het niet meer dan een verzameling losse artikelen, die in elke willekeurige volgorde gelezen kan worden en die ook nog eens los te koop gezet kunnen worden.

Denk eens aan de vrijheid voor zowel makers als lezers die dit model geeft: met dezelfde hoeveelheid artikelen kan ineens een oneindige hoeveelheid producten gemaakt worden, op elk gewenst moment, in elk gewenst format. De vergelijking met wat iTunes voor de cd heeft betekent dringt zich hier op: het heeft de muziekindustrie doen inzien dat niet langer de integrale cd, maar het losse nummer de hoeksteen is van het business model.

Het kost tijd, geld en moeite. Het is veel minder makkelijk dan gewoon je krant of tijdschrift integraal als een website of een app besschikbaar stellen. Maar het levert zo veel meer op.

En dat betekent ook dat het concept “boek” wellicht voor de digitale wereld herzien moet worden…