Ik hoor de laatste weken weer veel tirades tegen het e-boek. Een boekhandelaar noemde het laatst ‘een paard van Troje’. Ik denk dat dit negatieve beeld van digitaal lezen vooral komt door onbegrip over hoe de boekencrisis van dit moment precies in elkaar zit.

E-boeken worden vaak gezien als disruptive innovation: een innovatie die de bestaande markt uiteindelijk volkomen overvleugelt en uiteen blaast, zoals de LP verdrongen is door de cd en de cd wordt verdrongen door de download. Aanname hierbij is dat het klassieke ‘boek’ hierdoor zal verdwijnen, met als gevolg de totale ineenstorting van ons culturele leven.

Het eerste misverstand is dat ons culturele leven afhankelijk is van de manier waarop inhoud wordt geproduceerd – alsof papier de enige vorm is die een uitwisseling van ideeën en cultuur toestaat. Als je kijkt naar de kunstwereld zie je dat de online wereld kunst uit het museum haalt en zichtbaar kan maken voor groepen die eerder niet aan kunst zouden zijn blootgesteld.

Het tweede misverstand is dat het e-boek op zichzelf een disruptive innovation is. Het e-boek is echter slechts een vorm, een manier om de inhoud te representeren en kan op zichzelf geen bedreiging vormen.

Het is een combinatie van twee factoren die het e-boek disruptief maken: een algemene verschuiving van het aankoopmoment van de winkelvloer naar online verkoop en de penetratie van e-boeken – op de rug van tablets, telefoons en e-readers – bij de lezer. Lees de rest van dit artikel »