RTL Boulevard en de mysterieuze recensie
Geplaatst door Jürgen Snoeren in analyse, Mededeling op april 23, 2021
De bespreking in RTL Boulevard van Verloren in de jungle was ronduit bizar. Het boek zelf werd positief ontvangen, het onderzoek werd “degelijk” genoemd en het interview met Betzaïda Pittí was mooi. Maar aan het eind van het stuk vroeg John van den Heuvel zich af waarom het boek geschreven was, want “het biedt geen troost”. Die laatste opmerking begreep ik niet en getuige de vele reacties die Marja en ik kregen waren we niet de enigen.
Betzaïda had in haar interview al uitgelegd waarom we het boek schreven: omdat we wilden laten zien wat er écht gebeurd was. En hiervoor hebben we alle feiten tegen het licht gehouden, waarbij we gebruik maakten van officiële bronnen. We wilden de zaak uit de mediahype trekken waarin het zich al 7 jaar bevindt.
Verloren in de Jungle is “true crime”. Het behoort tot een genre boeken waarin een bepaalde zaak volledig wordt beschreven, zo objectief mogelijk en gebruik makend van alle bekende feiten. Een true crime laat zien wat er gebeurt is en trekt conclusies waar dat kan en laat in het midden wat niet door feiten gestaafd kan worden. Speculatie mag, maar alleen onderbouwt. Een true crime laat zien hoe een zaak in elkaar steekt, zoals een krantenartikel over een moord laat zien wat er gebeurd is.
En dat weet John van den Heuvel ook. Hij is een ervaren misdaadverslaggever, die zelf ook boeken heeft geschreven, ook behorend tot het true crime genre. Hij weet dat dit soort boeken niet geschreven worden met het doel “troost te bieden”, maar juist om inzicht te verschaffen. En daarom hebben we het boek geschreven: om meer inzicht te bieden in een zaak die ernstig te lijden heeft gehad onder desinformatie en valse feiten.
Hij vond het blijkbaar ook een probleem dat we de namen van Kris en Lisanne hebben gebruikt op het achterplat van het boek – op het achterplat! We hebben de namen niet gebruikt op het voorplat, mede op verzoek van de families. Maar waarom zouden we ze dan niet op het achterplat mogen vermelden? Laat hij de namen weg van zijn boeken en artikelen van de slachtoffers van de misdrijven waar hij over schrijft?
Kortom, het was een zeer vreemde en onbegrijpelijke recensie van ons boek. We vragen ons dan ook af of hij het boek wel helemaal gelezen heeft, want wie ons eindhoofdstuk leest weet precies wat we wilden doen en wat onze conclusies waren.
Radio 1 interview Toine & Blok
Geplaatst door Jürgen Snoeren in Uncategorized op april 23, 2021
Donderdag 22 april zaten Marja en ik bij Toine en Blok op Radio 1 voor een kort interview over Verloren in de jungle. Iemand was zo vriendelijk de live feed op te nemen. Bekijk het interview hier.
Persmomenten voor Verloren in de Jungle
Geplaatst door Jürgen Snoeren in Pers, Verloren in de Jungle op april 22, 2021
Marja en ik mogen ons verheugen in ruime presaandacht voor Verloren in de Jungle Vandaag zaten we bij Toine & Blok op Radio 1 (rond half 3, na het nieuws), morgen zitten we aan tafel bij Tijd voor Max op NPO1, zaterdagochtend bij Spijkers met Koppen op Radio 2. Vandaag publiceerde het Noordhollands Dagblad een groot stuk over het boek.
Recensie
Geplaatst door Jürgen Snoeren in recensie op april 17, 2021
Een nieuwe recensie, nu van journaliste en auteur Nadette Visser. En wederom mogen we ons verheugen in een zeer positieve leeservaring.
“Verloren in de Jungle is een goed doorwrocht onderzoeksverhaal naar de verdwijning en dood van twee jonge vrouwen in de Panamese wildernis. Minutieus wordt de lezer langs alle sporen en alle mogelijke scenarios geleid, die je brengen tot aan hun meedogenloze einde. Het onderwerp is bekend en toch kun je dit boek maar moeilijk neerleggen, het is een echte ‘page-turner’. “
Nieuw boek
Geplaatst door Jürgen Snoeren in Mededeling, Verloren in de Jungle op april 12, 2021
“Zonder twijfel een van de beste ‘true crime’ boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen.” Peter R. de Vries
Op 22 april verschijnt een nieuw boek dat ik schreef samen met Marja West: Verloren in de jungle. Het is een boek over de verdwijning van Kris Kremers en Lisanne Froon tijdens een wandeling in Panama, op 1 april 2014. Hun verdwijning was wereldnieuws toen en tot op de dag van vandaag houdt het de gemoederen bezig.
Marja en ik deden de afgelopen anderhalf jaar uitgebreid onderzoek naar deze zaak, wisten de Panamese politiedossiers te bemachtigen en gingen een samenwerking aan met de toenmalige Officier van Justitie in Panama die de zaak onder zich had, Betzaïda Pittí.
Ik zal er de komende tijd meer aandacht aan besteden, aangezien er het nodige aan persaandacht aan zit te komen.
De eerste recensie
Geplaatst door Jürgen Snoeren in recensie op april 12, 2021
En wat voor een recensie… En van wat voor een recensent. Niemand minder dan Peter R. de Vries las het boek voor het naar de drukker ging. We vroegen Peter om zijn mening, niet alleen omdat hij een prominent misdaadverslaggever is, maar ook omdat hij in 2014 kort bij de zaak betrokken was.
“Verloren in de jungle, het dramatische verhaal van de verdwijning van Kris Kremers en Lisanne Froon in Panama, is zonder twijfel een van de beste ‘true crime’ boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen. Waarbij de vraag nadrukkelijk aan de orde is óf het wel ‘crime’ is? Of was het een fataal en noodlottig ongeluk? De schrijvers hebben de zaak minutieus onderzocht en gereconstrueerd en komen tot verrassende bevindingen én antwoorden, waarbij de lezer continu over hun schouder meekijkt. Ik heb het boek vrijwel in een adem uitgelezen. Het boek is een fascinerende speurtocht naar feiten en details en een must voor politiemensen, onderzoekers en journalisten, waarvan vooral de laatsten zich in deze zaak pijnlijk hebben vergaloppeerd.”
Peter R. de Vries
Verloren in de jungle blog
Geplaatst door Jürgen Snoeren in Uncategorized op april 12, 2021
Er is ook een site waar we beeldmateriaal uit het boek delen, iets wat ik hier niet kan doen, omdat de foto’s beschermd zijn en niet gekopieerd mogen worden. Neem een kijkje op Verlorenindejungle.nl.
De toekomst is een machine
Geplaatst door Jürgen Snoeren in recensie op januari 19, 2018
Twee belangrijke boeken over digitalisering die het lezen meer dan waard zijn – en wat mij betreft morgen vertaald worden om in het Nederlands te worden uitgegeven: The second machine age en Machine, platform, crowd, van Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee. Beide auteurs werken voor MIT en worden gezien als autoriteiten op het gebied van de digitale economie. In deze boeken verkennen ze de nieuwe economie die langzaam aan het ontstaan is en ontleden de trends die nu zichtbaar zijn, die ze vervolgens verder extrapoleren.
Veel aandacht hebben ze ook voor het verband tussen kapitaal en arbeid en de invloed die de digitalisering (en automatisering) op die verhouding heeft. Door automatisering van het productieproces verschuift de nadruk van arbeid naar kapitaal, wat ons hele arbeidsproces fundamenteel verandert. Wat dat betreft sluit hun werk goed aan op dat van Thomas Piketty.
Er staat teveel in de boeken om hier samen te vatten. Laat ik volstaan te zeggen dat ze mijn begrip van de materie aanzienlijk hebben vergroot en nieuwe inzichten hebben gegeven waardoor ik anders ben gaan denken.
Een biologische must read
Geplaatst door Jürgen Snoeren in Uncategorized op januari 16, 2018
Behalve matige SF was ik ook een boek aan het lezen over de uitvinding van CRISPR, een nieuwe, biologische tool die gebruikt kan worden om genen te editen – om letterlijk stukken DNA, van 1 letter tot hele genenclusters – te vervangen. Een uitvinding met onvoorstelbare gevolgen voor de toekomst. We hebben nu letterlijk de schepping – om er maar eens een term uit te gooien – in onze hand.
Het heet A crack in creation en is geschreven door Jennifer Doudna, die een van de heldenrollen vertolkt. Een boek dat iedereen zou moeten lezen en dat onmiddellijk in het Nederlands vertaald moet worden.
SF zonder relevantie
Geplaatst door Jürgen Snoeren in recensie op januari 15, 2018
Laatstelijk las ik Children of time van Adrian Tchaikovsky, winnaar van de 2016 Arthur C. Clarke Award.
Ik werd verleid dit boek te kopen omdat het de Arthur C. Clarke Award gewonnen had, doorgaans een indicatie voor kwaliteit. En aangezien ik niet al te veel SF heb gelezen het afgelopen jaar, leek het me de juiste keuze. De auteur kende ik al vanwege zijn internationaal zeer succesvolle fantasy, dus succes leek verzekerd.
Maar ik ben teleurgesteld. De roman is vlot genoeg geschreven – de auteur is een voldoende goed auteur om in elk geval het verhaal soepel laten te verlopen. Het verhaal draait om de bemanning van een generatieschip, waarvan de bemanning op zoek is naar een nieuwe planeet om zich op te vestigen. Daarnaast wordt de ontwikkeling van een ras spinnen beschreven die een versnelde evolutie doormaken door een virus dat een eerdere generatie mensen op de planeet hebben geïntroduceerd.
The culture of writing 